kulturoznawca

Polish

Etymology

From kultura +‎ -o- +‎ znawca.

Pronunciation

• IPA^(key): /kul.tu.rɔˈznaf.t͡sa/
• Rhymes: -aft͡sa
• Syllabification: kul‧tu‧ro‧znaw‧ca

Noun

kulturoznawca m pers

1. (humanities) one who studies cultural studies or a person skilled in cultural studies

Declension

Declension of kulturoznawca

	singular	plural
nominative	kulturoznawca	kulturoznawcy/kulturoznawce (deprecative)
genitive	kulturoznawcy	kulturoznawców
dative	kulturoznawcy	kulturoznawcom
accusative	kulturoznawcę	kulturoznawców
instrumental	kulturoznawcą	kulturoznawcami
locative	kulturoznawcy	kulturoznawcach
vocative	kulturoznawco	kulturoznawcy

Derived terms

adjective

• kulturoznawczy

 

Related terms

noun

• kulturoznawstwo

 

Further reading

• kulturoznawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kulturoznawca in Polish dictionaries at PWN