kumarrus
Finnish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
kumarrus
Declension edit
Inflection of kumarrus (Kotus type 39/vastaus, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kumarrus | kumarrukset | ||
genitive | kumarruksen | kumarrusten kumarruksien | ||
partitive | kumarrusta | kumarruksia | ||
illative | kumarrukseen | kumarruksiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kumarrus | kumarrukset | ||
accusative | nom. | kumarrus | kumarrukset | |
gen. | kumarruksen | |||
genitive | kumarruksen | kumarrusten kumarruksien | ||
partitive | kumarrusta | kumarruksia | ||
inessive | kumarruksessa | kumarruksissa | ||
elative | kumarruksesta | kumarruksista | ||
illative | kumarrukseen | kumarruksiin | ||
adessive | kumarruksella | kumarruksilla | ||
ablative | kumarrukselta | kumarruksilta | ||
allative | kumarrukselle | kumarruksille | ||
essive | kumarruksena | kumarruksina | ||
translative | kumarrukseksi | kumarruksiksi | ||
abessive | kumarruksetta | kumarruksitta | ||
instructive | — | kumarruksin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “kumarrus”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2 edit
Verb edit
kumarrus
- second-person singular present imperative of kumartua (with enclitic -s)