licyś

Lower Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *ličiti. Cognate with Upper Sorbian ličić, Polish liczyć, Belarusian лічы́ць (ličýcʹ), Ukrainian лічи́ти (ličýty).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlit͡sɨɕ/, [ˈlʲit͡sɨɕ]

Verb

licyś impf (perfective pśelicyś)

1. to count (enumerate or determine number)

Conjugation

Conjugation of licyś (imperfective)

Present	Singular	Dual	Plural
1st person	licym	licymej	licymy
2nd person	licyš	licytej	licyśo
3rd person	licy	licytej	lice
Preterite	Singular	Dual	Plural
1st person	licach	licachmej	licachmy
2nd person	licašo	licaštej	licašćo
3rd person	licašo	licaštej	licachu
Imperative	Singular	Dual	Plural
2nd person	lic	lictej	licćo

Participles

• Present: licecy
• Past active (“ł-form”): licył
• Past passive: licony

Infinitive

licyś

Supine

licyt

Verbal noun

licenje

Derived terms

• dolicyś
• nalicyś
• pśelicowaś
• pśelicyś
• pśilicowaś
• pśilicyś
• rozlicowaś
• rozlicyś
• wjelicowaś
• wjelicyś
• woblicowaś
• woblicyś
• wólicyś
• wótlicowaś
• wótlicyś
• wulicowaś
• wulicyś
• zalicyś
• zlicowaś
• zlicyś

 

Further reading

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “licyś”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “licyś”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag