ljósta

Icelandic

Etymology

From Old Norse ljósta, from Proto-Germanic *leustaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈljousta/

  Rhymes: -ousta

Verb

ljósta (strong verb, third-person singular past indicative laust, third-person plural past indicative lustu, supine lostið)

1. (somewhat archaic or poetic) to hit, to strike

   Eldingu laust niður í fánastöngina í óveðrinu í gærkvöld.

   Lightning struck through the flagpole in the storm yesterday evening.

Usage notes

This verb is somewhat archaic or poetic, and its use in everyday language is mostly limited to references to lightning strikes and the set phrases skelfingu lostinn (“horror-stricken”), and steini lostinn (“awestruck, stone-stricken”).

Conjugation

ljósta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að ljósta
supine (sagnbót)		lostið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		ljóstandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lýst	við ljóstum	present (nútíð)	ég ljósti	við ljóstum
	þú lýstur	þið ljóstið		þú ljóstir	þið ljóstið
	hann, hún, það lýstur	þeir, þær, þau ljósta		hann, hún, það ljósti	þeir, þær, þau ljósti
past (þátíð)	ég laust	við lustum	past (þátíð)	ég lysti	við lystum
	þú laust	þið lustuð		þú lystir	þið lystuð
	hann, hún, það laust	þeir, þær, þau lustu		hann, hún, það lysti	þeir, þær, þau lystu
imperative (boðháttur)	ljóst (þú)	ljóstið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	ljóstu	ljóstiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lostinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lostinn	lostin	lostið		lostnir	lostnar	lostin
accusative (þolfall)	lostinn	lostna	lostið		lostna	lostnar	lostin
dative (þágufall)	lostnum	lostinni	lostnu		lostnum	lostnum	lostnum
genitive (eignarfall)	lostins	lostinnar	lostins		lostinna	lostinna	lostinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lostni	lostna	lostna		lostnu	lostnu	lostnu
accusative (þolfall)	lostna	lostnu	lostna		lostnu	lostnu	lostnu
dative (þágufall)	lostna	lostnu	lostna		lostnu	lostnu	lostnu
genitive (eignarfall)	lostna	lostnu	lostna		lostnu	lostnu	lostnu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *leustaną.

Verb

ljósta (singular past indicative laust, plural past indicative lustu, past participle lostinn)

1. to strike, smite
2. to strike, hit (with a spear, arrow)
3. (impersonal)

   laust í bardaga með þeim mikinn

   it came to a great battle between them

Conjugation

Conjugation of ljósta — active (strong class 2)

infinitive	ljósta
present participle	ljóstandi
past participle	lostinn
indicative	present	past
1st-person singular	lýst	laust
2nd-person singular	lýstr	laustt
3rd-person singular	lýstr	laust
1st-person plural	ljóstum	lustum
2nd-person plural	ljóstið	lustuð
3rd-person plural	ljósta	lustu
subjunctive	present	past
1st-person singular	ljósta	lysta
2nd-person singular	ljóstir	lystir
3rd-person singular	ljósti	lysti
1st-person plural	ljóstim	lystim
2nd-person plural	ljóstið	lystið
3rd-person plural	ljósti	lysti
imperative	present
2nd-person singular	ljóst
1st-person plural	ljóstum
2nd-person plural	ljóstið

Conjugation of ljósta — mediopassive (strong class 2)

infinitive	ljóstask
present participle	ljóstandisk
past participle	lostizk
indicative	present	past
1st-person singular	ljóstumk	lustumk
2nd-person singular	lýszk	lauszk
3rd-person singular	lýszk	lauszk
1st-person plural	ljóstumsk	lustumsk
2nd-person plural	ljóstizk	lustuzk
3rd-person plural	ljóstask	lustusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	ljóstumk	lystumk
2nd-person singular	ljóstisk	lystisk
3rd-person singular	ljóstisk	lystisk
1st-person plural	ljóstimsk	lystimsk
2nd-person plural	ljóstizk	lystizk
3rd-person plural	ljóstisk	lystisk
imperative	present
2nd-person singular	ljószk
1st-person plural	ljóstumsk
2nd-person plural	ljóstizk

Descendants

• Icelandic: ljósta
• ⇒ Norwegian Bokmål: lystre
• ⇒ Norwegian Nynorsk: ljostra
• ⇒ Swedish: ljustra

References

• “ljósta”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press