Latin

edit

Etymology

edit

From lūctus (mourning, grief) +‎ -i- +‎ -ficus (-making).

Pronunciation

edit

(Classical Latin) IPA(key): /luːkˈti.fi.kus/, [ɫ̪uːkˈt̪ɪfɪkʊs̠]

Adjective

edit

lūctificus (feminine lūctifica, neuter lūctificum, comparative lūctificior, superlative lūctificissimus); first/second-declension adjective

  1. baleful
  2. causing grief

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative lūctificus lūctifica lūctificum lūctificī lūctificae lūctifica
Genitive lūctificī lūctificae lūctificī lūctificōrum lūctificārum lūctificōrum
Dative lūctificō lūctificō lūctificīs
Accusative lūctificum lūctificam lūctificum lūctificōs lūctificās lūctifica
Ablative lūctificō lūctificā lūctificō lūctificīs
Vocative lūctifice lūctifica lūctificum lūctificī lūctificae lūctifica

References

edit
  • lūctificus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • luctificus in D. P. Simpson, Cassell's Latin Dictionary, Wiley Publishing, 1968