mánudagur
IcelandicEdit
EtymologyEdit
From Old Norse mánadagr, from Proto-West Germanic *mānini dag, a calque of Latin dies lunae. Compare Faroese mánadagur, Danish and Norwegian Bokmål mandag, Swedish and Norwegian Nynorsk måndag.
PronunciationEdit
NounEdit
mánudagur m (genitive singular mánudags, nominative plural mánudagar)
DeclensionEdit
declension of mánudagur
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | mánudagur | mánudagurinn | mánudagar | mánudagarnir |
accusative | mánudag | mánudaginn | mánudaga | mánudagana |
dative | mánudegi | mánudeginum | mánudögum | mánudögunum |
genitive | mánudags | mánudagsins | mánudaga | mánudaganna |
See alsoEdit
- (days of the week) day of the week; sunnudagur, mánudagur, þriðjudagur, miðvikudagur, fimmtudagur, föstudagur, laugardagur (Category: is:Days of the week)