mætr

Old Norse

From Proto-Germanic *mētiz (“estimable”). Ultimately from Proto-Indo-European *med- (“to measure”).

mætr

Strong declension of mætr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	mætr	mæt	mætt
accusative	mætan	mæta	mætt
dative	mætum	mætri	mætu
genitive	mæts	mætrar	mæts
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	mætir	mætar	mæt
accusative	mæta	mætar	mæt
dative	mætum	mætum	mætum
genitive	mætra	mætra	mætra

Weak declension of mætr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	mæti	mæta	mæta
accusative	mæta	mætu	mæta
dative	mæta	mætu	mæta
genitive	mæta	mætu	mæta
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	mætu	mætu	mætu
accusative	mætu	mætu	mætu
dative	mætum	mætum	mætum
genitive	mætu	mætu	mætu

Declension of comparative of mætr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	mætari	mætari	mætara
accusative	mætara	mætari	mætara
dative	mætara	mætari	mætara
genitive	mætara	mætari	mætara
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	mætari	mætari	mætari
accusative	mætari	mætari	mætari
dative	mæturum	mæturum	mæturum
genitive	mætari	mætari	mætari

Strong declension of superlative of mætr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	mætastr	mætust	mætast
accusative	mætastan	mætasta	mætast
dative	mætustum	mætastri	mætustu
genitive	mætasts	mætastrar	mætasts
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	mætastir	mætastar	mætust
accusative	mætasta	mætastar	mætust
dative	mætustum	mætustum	mætustum
genitive	mætastra	mætastra	mætastra

Weak declension of superlative of mætr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	mætasti	mætasta	mætasta
accusative	mætasta	mætustu	mætasta
dative	mætasta	mætustu	mætasta
genitive	mætasta	mætustu	mætasta
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	mætustu	mætustu	mætustu
accusative	mætustu	mætustu	mætustu
dative	mætustum	mætustum	mætustum
genitive	mætustu	mætustu	mætustu

mætr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.