See also: matur

Faroese edit

Etymology edit

From Old Norse mætr, from Proto-Germanic *mētijaz.

Pronunciation edit

Adjective edit

mætur (comparative mætari, superlative mætastur)

  1. notable, valuable, mighty, excellent
  2. good, nice

Declension edit

mætur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) mætur mæt mætt
Accusative (hvønnfall) mætan mæta
Dative (hvørjumfall) mætum mætari mætum
Genitive (hvørsfall) (mæts) (mætar) (mæts)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) mætir mætar mæt
Accusative (hvønnfall) mætar
Dative (hvørjumfall) mætum
Genitive (hvørsfall) (mæta)

Icelandic edit

Etymology edit

From Old Norse mætr, from Proto-Germanic *mētijaz.

Pronunciation edit

Adjective edit

mætur (comparative mætari, superlative mætastur)

  1. respected, distinguished

Declension edit

Noun edit

mætur f pl (plurale tantum)

  1. Only used in set phrases.

Usage notes edit

Declension edit

Derived terms edit