mainio
See also: Mainio
Finnish edit
Etymology edit
Probably mainita + -io, or from the dialectal verb mainoa (“to wonder, to praise”) (compare mainos and possibly maine), which is also ultimately related to mainita.
Pronunciation edit
Adjective edit
mainio (comparative mainiompi, superlative mainioin)
Declension edit
Inflection of mainio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | mainio | mainiot | |
genitive | mainion | mainioiden mainioitten | |
partitive | mainiota | mainioita | |
illative | mainioon | mainioihin | |
singular | plural | ||
nominative | mainio | mainiot | |
accusative | nom. | mainio | mainiot |
gen. | mainion | ||
genitive | mainion | mainioiden mainioitten | |
partitive | mainiota | mainioita | |
inessive | mainiossa | mainioissa | |
elative | mainiosta | mainioista | |
illative | mainioon | mainioihin | |
adessive | mainiolla | mainioilla | |
ablative | mainiolta | mainioilta | |
allative | mainiolle | mainioille | |
essive | mainiona | mainioina | |
translative | mainioksi | mainioiksi | |
abessive | mainiotta | mainioitta | |
instructive | — | mainioin | |
comitative | — | mainioine |
Synonyms edit
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “mainio”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03