See also: mal-feitor and mal feitor

Galician edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese malfeitor (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Late Latin malefactor, malefactōrem, from Latin malefaciō. Compare French malfaiteur, Spanish malhechor.

Pronunciation edit

Noun edit

malfeitor m (plural malfeitores, feminine malfeitora, feminine plural malfeitoras)

  1. malefactor, wrongdoer, evildoer
    Antonym: benfeitor
    • 1444, X. Ferro Couselo, editor, A vida e a fala dos devanceiros, Vigo: Galaxia, page 285:
      Meendo de Seabra, juis da dita çidade, que presente estaua, diso que requería ao dito Afonso Anrriques que lle dese e entregase logo o malfeytor que asy avía ferido ao dito Pero de Canba
      Mendo of Seabra, judge of said city, present, said that he was demanding said Afonso Anríquez to handle him intermediately the malefactor that so has wounded said Pedro de Camba

Derived terms edit

References edit

  • malfeitor” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • malfeytor” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • malfeitor” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • malfeitor” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.

Portuguese edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Late Latin malefactōrem, from Latin malefaciō. Compare French malfaiteur, Spanish malhechor.

Pronunciation edit

 
 

  • Hyphenation: mal‧fei‧tor

Adjective edit

malfeitor (feminine malfeitora, masculine plural malfeitores, feminine plural malfeitoras)

  1. criminal

Noun edit

malfeitor m (plural malfeitores)

  1. malefactor, wrongdoer
    Antonym: benfeitor

Related terms edit