marcescens
Latin
editEtymology
editPresent active participle of marcēscō.
Participle
editmarcēscēns (genitive marcēscentis); third-declension one-termination participle
Usage notes
edit- Normally used as specific epithet.
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | marcēscēns | marcēscentēs | marcēscentia | ||
Genitive | marcēscentis | marcēscentium | |||
Dative | marcēscentī | marcēscentibus | |||
Accusative | marcēscentem | marcēscēns | marcēscentēs marcēscentīs |
marcēscentia | |
Ablative | marcēscente marcēscentī1 |
marcēscentibus | |||
Vocative | marcēscēns | marcēscentēs | marcēscentia |
1When used purely as an adjective.
Derived terms
editRelated terms
editDescendants
edit- Catalan: marcescent
- French: marcescent
- Italian: marcescente
- Spanish: marcescente