See also: míru and mírů

Adnyamathanha

edit

Noun

edit

miru

  1. man

Esperanto

edit

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Verb

edit

miru

  1. imperative of miri

Japanese

edit

Romanization

edit

miru

  1. Rōmaji transcription of みる

Latvian

edit

Verb

edit

miru

  1. first-person singular past indicative of mirt

Pitjantjatjara

edit

Noun

edit

miru

  1. spear thrower

Serbo-Croatian

edit

Noun

edit

miru (Cyrillic spelling миру)

  1. dative/locative singular of mir