napastnik

Polish

Etymology

From napaść +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈpast.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -astɲik
• Syllabification: na‧past‧nik

Noun

napastnik m pers (female equivalent napastniczka or napastnica)

1. attacker or assailant
2. (soccer) forward (player nearest to the opposing team)

Declension

Declension of napastnik

	singular	plural
nominative	napastnik	napastnicy/napastniki (deprecative)
genitive	napastnika	napastników
dative	napastnikowi	napastnikom
accusative	napastnika	napastników
instrumental	napastnikiem	napastnikami
locative	napastniku	napastnikach
vocative	napastniku	napastnicy

Further reading

• napastnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• napastnik in Polish dictionaries at PWN