narzuta

See also: narzutą

Polish

Etymology

Deverbal from narzucić.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈʐu.ta/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uta
• Syllabification: na‧rzu‧ta

Noun

narzuta f

1. throw (piece of fabric used to cover a bed, sofa or other soft furnishing)
2. bedcover

Declension

Declension of narzuta

	singular	plural
nominative	narzuta	narzuty
genitive	narzuty	narzut
dative	narzucie	narzutom
accusative	narzutę	narzuty
instrumental	narzutą	narzutami
locative	narzucie	narzutach
vocative	narzuto	narzuty

Related terms

adjective

• narzutowy

 

nouns

• narzucanie
• narzucenie
• narzut
• narzutka
• rzut

 

verbs

• narzucać
• narzucić

 

Further reading

• narzuta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• narzuta in Polish dictionaries at PWN