następca

Polish

Etymology

From nastąpić +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈstɛmp.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛmpt͡sa
• Syllabification: na‧stęp‧ca

Noun

następca m pers (female equivalent następczyni)

1. successor

   Antonym: poprzednik

2. heir

Declension

Declension of następca

	singular	plural
nominative	następca	następcy/następce (deprecative)
genitive	następcy	następców
dative	następcy	następcom
accusative	następcę	następców
instrumental	następcą	następcami
locative	następcy	następcach
vocative	następco	następcy

Related terms

adjective

• następny

 

adverb

• następnie

 

verbs

• nastąpić
• następować

 

Further reading

• następca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• następca in Polish dictionaries at PWN