nieumiejętny

Polish

Etymology

From nie- +‎ umiejętny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛumjɛˈjɛntnɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntnɘ
• Syllabification: nie‧u‧mie‧jęt‧ny

Adjective

nieumiejętny (comparative bardziej nieumiejętny, superlative najbardziej nieumiejętny, derived adverb nieumiejętnie)

1. unskillful

   Antonym: umiejętny

Declension

Declension of nieumiejętny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	nieumiejętny		nieumiejętna	nieumiejętne	nieumiejętni	nieumiejętne
genitive	nieumiejętnego		nieumiejętnej	nieumiejętnego	nieumiejętnych
dative	nieumiejętnemu		nieumiejętnej	nieumiejętnemu	nieumiejętnym
accusative	nieumiejętnego	nieumiejętny	nieumiejętną	nieumiejętne	nieumiejętnych	nieumiejętne
instrumental	nieumiejętnym		nieumiejętną	nieumiejętnym	nieumiejętnymi
locative	nieumiejętnym		nieumiejętnej	nieumiejętnym	nieumiejętnych

Derived terms

noun

• nieumiejętność

 

Further reading

• nieumiejętny in Polish dictionaries at PWN