French

edit

Etymology

edit

From norme +‎ -atif.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /nɔʁ.ma.tif/
  • Audio:(file)

Adjective

edit

normatif (feminine normative, masculine plural normatifs, feminine plural normatives)

  1. normative
edit

Further reading

edit

Anagrams

edit

Ladin

edit

Adjective

edit

normatif m (feminine singular normativa, masculine plural normatifs, feminine plural normatives)

  1. normative

Malay

edit

Etymology

edit

Borrowed from English normative.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [no(r).ma.tef]
  • Rhymes: -tif, -if
  • Hyphenation: nor‧ma‧tif

Adjective

edit

normatif (Jawi spelling نورماتيف)

  1. Establishing or based on a norm or a standard; normative.
    Synonym: preskriptif
    tatabahasa normatifnormative grammar

Further reading

edit

Turkish

edit

Etymology

edit

From French normatif.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

normatif

  1. normative

Derived terms

edit