nyári
Hungarian edit
Etymology edit
nyár (“summer”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation edit
Adjective edit
nyári (comparative nyáribb, superlative legnyáribb)
- summer, summery, aestival (of or relating to summer)
- nyári este ― summer evening
- nyári ruha ― summer dress
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | nyári | nyáriak |
accusative | nyárit | nyáriakat |
dative | nyárinak | nyáriaknak |
instrumental | nyárival | nyáriakkal |
causal-final | nyáriért | nyáriakért |
translative | nyárivá | nyáriakká |
terminative | nyáriig | nyáriakig |
essive-formal | nyáriként | nyáriakként |
essive-modal | — | — |
inessive | nyáriban | nyáriakban |
superessive | nyárin | nyáriakon |
adessive | nyárinál | nyáriaknál |
illative | nyáriba | nyáriakba |
sublative | nyárira | nyáriakra |
allative | nyárihoz | nyáriakhoz |
elative | nyáriból | nyáriakból |
delative | nyáriról | nyáriakról |
ablative | nyáritól | nyáriaktól |
non-attributive possessive - singular |
nyárié | nyáriaké |
non-attributive possessive - plural |
nyáriéi | nyáriakéi |
Derived terms edit
Compound words
Expressions
Further reading edit
- nyári in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN