obrączka

See also: obrączką

Polish

Etymology

From obręcz +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈrɔn.t͡ʂka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡ʂka
• Syllabification: ob‧rącz‧ka

Noun

obrączka f

1. diminutive of obręcz
2. ring, wedding ring

Declension

Declension of obrączka

	singular	plural
nominative	obrączka	obrączki
genitive	obrączki	obrączek
dative	obrączce	obrączkom
accusative	obrączkę	obrączki
instrumental	obrączką	obrączkami
locative	obrączce	obrączkach
vocative	obrączko	obrączki

Further reading

• obrączka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obrączka in Polish dictionaries at PWN