obrzeże

Polish

Etymology

From o- +‎ brzeg +‎ -e.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈbʐɛ.ʐɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛʐɛ
• Syllabification: o‧brze‧że

Noun

obrzeże n

1. edge, rim, periphery

Declension

Declension of obrzeże

	singular	plural
nominative	obrzeże	obrzeża
genitive	obrzeża	obrzeży
dative	obrzeżu	obrzeżom
accusative	obrzeże	obrzeża
instrumental	obrzeżem	obrzeżami
locative	obrzeżu	obrzeżach
vocative	obrzeże	obrzeża

Further reading

• obrzeże in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obrzeże in Polish dictionaries at PWN