ocznik

Polish

Etymology

From oczny +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔt͡ʂ.ɲik/
• Rhymes: -ɔt͡ʂɲik
• Syllabification: ocz‧nik

Noun

ocznik m animal

1. oscar (Astronotus ocellatus)

   Synonym: pielęgnica pawiooka

Declension

Declension of ocznik

	singular	plural
nominative	ocznik	oczniki
genitive	ocznika	oczników
dative	ocznikowi	ocznikom
accusative	ocznika	oczniki
instrumental	ocznikiem	ocznikami
locative	oczniku	ocznikach
vocative	oczniku	oczniki

Noun

ocznik m inan

1. (beekeeping) an opening through which bees enter and exit their hive

   Synonym: oczko

2. one of the telescopes of a pair of binoculars

Declension

Declension of ocznik

	singular	plural
nominative	ocznik	oczniki
genitive	ocznika	oczników
dative	ocznikowi	ocznikom
accusative	ocznik	oczniki
instrumental	ocznikiem	ocznikami
locative	oczniku	ocznikach
vocative	oczniku	oczniki

Further reading

• ocznik in Polish dictionaries at PWN
• ocznik on the Polish Wikipedia.Wikipedia ^pl