odbłyśnik

Polish

Etymology

From odbłysk +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔdˈbwɨɕ.ɲik/
• Rhymes: -ɨɕɲik
• Syllabification: od‧błyś‧nik

Noun

odbłyśnik m inan

1. reflector (element or part that reflects light, sound, etc.)

   Synonym: reflektor

Declension

Declension of odbłyśnik

	singular	plural
nominative	odbłyśnik	odbłyśniki
genitive	odbłyśnika	odbłyśników
dative	odbłyśnikowi	odbłyśnikom
accusative	odbłyśnik	odbłyśniki
instrumental	odbłyśnikiem	odbłyśnikami
locative	odbłyśniku	odbłyśnikach
vocative	odbłyśniku	odbłyśniki

Further reading

• odbłyśnik in Polish dictionaries at PWN