odmowny

See also: odmówny

Polish

Alternative forms

• odmówny (obsolete)

Etymology

From odmowa +‎ -ny. First attested in 1656–1688.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔdˈmɔv.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔdˈmɔv.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: od‧mow‧ny

Adjective

odmowny (not comparable, derived adverb odmownie)

1. declinatory, negative

Declension

Declension of odmowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	odmowny		odmowna	odmowne	odmowni	odmowne
genitive	odmownego		odmownej	odmownego	odmownych
dative	odmownemu		odmownej	odmownemu	odmownym
accusative	odmownego	odmowny	odmowną	odmowne	odmownych	odmowne
instrumental	odmownym		odmowną	odmownym	odmownymi
locative	odmownym		odmownej	odmownym	odmownych

Derived terms

noun

• odmowność

 

Related terms

nouns

• odmowa
• odmówka

 

verbs

• mówić impf
• odmówić pf, odmawiać impf

 

Further reading

• odmowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odmowny in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odmowny”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “odmowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odmowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 626