odpytka

See also: odpytką

Polish

Etymology

From odpytać +‎ -ka. First attested in 1928.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈpɨt.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨtka
• Syllabification: od‧pyt‧ka

Noun

odpytka f

1. (colloquial) oral test (action of asking someone on their knowledge of some field, usually for school) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]

Declension

Declension of odpytka

	singular	plural
nominative	odpytka	odpytki
genitive	odpytki	odpytek
dative	odpytce	odpytkom
accusative	odpytkę	odpytki
instrumental	odpytką	odpytkami
locative	odpytce	odpytkach
vocative	odpytko	odpytki

Further reading

• odpytka in Polish dictionaries at PWN