oivallus
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
oivallus
Declension edit
Inflection of oivallus (Kotus type 39/vastaus, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | oivallus | oivallukset | ||
genitive | oivalluksen | oivallusten oivalluksien | ||
partitive | oivallusta | oivalluksia | ||
illative | oivallukseen | oivalluksiin | ||
singular | plural | |||
nominative | oivallus | oivallukset | ||
accusative | nom. | oivallus | oivallukset | |
gen. | oivalluksen | |||
genitive | oivalluksen | oivallusten oivalluksien | ||
partitive | oivallusta | oivalluksia | ||
inessive | oivalluksessa | oivalluksissa | ||
elative | oivalluksesta | oivalluksista | ||
illative | oivallukseen | oivalluksiin | ||
adessive | oivalluksella | oivalluksilla | ||
ablative | oivallukselta | oivalluksilta | ||
allative | oivallukselle | oivalluksille | ||
essive | oivalluksena | oivalluksina | ||
translative | oivallukseksi | oivalluksiksi | ||
abessive | oivalluksetta | oivalluksitta | ||
instructive | — | oivalluksin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “oivallus”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03