omównik
See also: omownik
Polish
editPronunciation
editNoun
editomównik m inan
Declension
editDeclension of omównik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | omównik | omówniki |
genitive | omównika | omówników |
dative | omównikowi | omównikom |
accusative | omównik | omówniki |
instrumental | omównikiem | omównikami |
locative | omówniku | omównikach |
vocative | omówniku | omówniki |
Noun
editomównik m pers
Declension
editDeclension of omównik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | omównik | omównicy/omówniki (deprecative) |
genitive | omównika | omówników |
dative | omównikowi | omównikom |
accusative | omównika | omówników |
instrumental | omównikiem | omównikami |
locative | omówniku | omównikach |
vocative | omówniku | omównicy |