onenig

Dutch

Etymology

From on- +‎ enig.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧enig

Adjective

onenig (comparative oneniger, superlative onenigst)

1. discordant, unharmonious

Declension

Declension of onenig
uninflected	onenig
inflected	onenige
comparative	oneniger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onenig	oneniger	het onenigst het onenigste
indefinite	m./f. sing.	onenige	onenigere	onenigste
	n. sing.	onenig	oneniger	onenigste
	plural	onenige	onenigere	onenigste
definite		onenige	onenigere	onenigste
partitive		onenigs	onenigers	—

Derived terms

• onenigheid

Descendants

• Negerhollands: oneenig