ongedwongen
Dutch edit
Etymology edit
on- (“un-, not-”) + gedwongen (“forced”)
Pronunciation edit
Audio (file)
Adjective edit
ongedwongen (comparative ongedwongener, superlative ongedwongenst)
- unforced, free
- not unnatural, spontaneous, easy
Inflection edit
Inflection of ongedwongen | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ongedwongen | |||
inflected | ongedwongen | |||
comparative | ongedwongener | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ongedwongen | ongedwongener | het ongedwongenst het ongedwongenste | |
indefinite | m./f. sing. | ongedwongen | ongedwongener | ongedwongenste |
n. sing. | ongedwongen | ongedwongener | ongedwongenste | |
plural | ongedwongen | ongedwongener | ongedwongenste | |
definite | ongedwongen | ongedwongener | ongedwongenste | |
partitive | ongedwongens | ongedwongeners | — |