onomstotelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ omstoten +‎ -lijk.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

onomstotelijk (not comparable)

1. undisputable, indisputable

Inflection

Declension of onomstotelijk
uninflected	onomstotelijk
inflected	onomstotelijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		onomstotelijk
indefinite	m./f. sing.	onomstotelijke
	n. sing.	onomstotelijk
	plural	onomstotelijke
definite		onomstotelijke
partitive		onomstotelijks

Adverb

onomstotelijk

1. indisputably, undisputably, unquestionably, undeniably