Dutch

edit

Etymology

edit

From on- +‎ tevreden.

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Adjective

edit

ontevreden (comparative ontevredener, superlative ontevredenst)

  1. dissatisfied

Declension

edit
Declension of ontevreden
uninflected ontevreden
inflected ontevreden
comparative ontevredener
positive comparative superlative
predicative/adverbial ontevreden ontevredener het ontevredenst
het ontevredenste
indefinite m./f. sing. ontevreden ontevredener ontevredenste
n. sing. ontevreden ontevredener ontevredenste
plural ontevreden ontevredener ontevredenste
definite ontevreden ontevredener ontevredenste
partitive ontevredens ontevredeners

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Negerhollands: ontoevreden

Anagrams

edit