orakçı
Turkish
editEtymology
editFrom Ottoman Turkish اوراقجی (orakcı, “reaper”), equivalent to orak (“sickle”) + -çı.
Noun
editorakçı (definite accusative orakçıyı, plural orakçılar)
Declension
editDerived terms
editFurther reading
edit- Çağbayır, Yaşar (2007) “orakçı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3626