Catalan edit

Etymology edit

Inherited from Latin urtīca.

Pronunciation edit

Noun edit

ortiga f (plural ortigues)

  1. nettle

Derived terms edit

Further reading edit

Galician edit

 
Ortiga or estruga
 
Ortiga or estruga

Alternative forms edit

Etymology edit

Attested since the 15th century. From Old Galician-Portuguese, from Latin urtīca.

Pronunciation edit

Noun edit

ortiga f (plural ortigas)

  1. nettle
    Synonym: estruga
  2. marbled electric ray (Torpedo marmorata)
    Synonyms: raia estruga, raia ortiga, trémaro

Derived terms edit

References edit

  • ortiga” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • ortiga” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • ortiga” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • ortiga” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Portuguese edit

Pronunciation edit

 

Etymology 1 edit

Noun edit

ortiga f (plural ortigas)

  1. Alternative form of urtiga

Etymology 2 edit

Verb edit

ortiga

  1. inflection of ortigar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /oɾˈtiɡa/ [oɾˈt̪i.ɣ̞a]
  • Rhymes: -iɡa
  • Syllabification: or‧ti‧ga

Etymology 1 edit

Inherited from Old Spanish ortiga, from Latin urtīca.

Noun edit

ortiga f (plural ortigas)

  1. nettle (plant)
Derived terms edit

Etymology 2 edit

Verb edit

ortiga

  1. inflection of ortigar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading edit