panaszom
Hungarian edit
Etymology edit
panasz + -om (“my”, possessive suffix)
Pronunciation edit
Noun edit
panaszom
- first-person singular single-possession possessive of panasz
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | panaszom | — |
accusative | panaszomat | — |
dative | panaszomnak | — |
instrumental | panaszommal | — |
causal-final | panaszomért | — |
translative | panaszommá | — |
terminative | panaszomig | — |
essive-formal | panaszomként | — |
essive-modal | panaszomul | — |
inessive | panaszomban | — |
superessive | panaszomon | — |
adessive | panaszomnál | — |
illative | panaszomba | — |
sublative | panaszomra | — |
allative | panaszomhoz | — |
elative | panaszomból | — |
delative | panaszomról | — |
ablative | panaszomtól | — |
non-attributive possessive - singular |
panaszomé | — |
non-attributive possessive - plural |
panaszoméi | — |