papieżniczy

Polish

Etymology

From papieżnik +‎ -y. First attested in 1845.

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.pjɛʐˈɲi.t͡ʂɘ/
• Rhymes: -it͡ʂɘ
• Syllabification: pa‧pież‧ni‧czy

Adjective

papieżniczy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, politics, Roman Catholicism) papist (of or relating to a supporter of the Pope and his political action)

Declension

Declension of papieżniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	papieżniczy		papieżnicza	papieżnicze	papieżniczy	papieżnicze
genitive	papieżniczego		papieżniczej	papieżniczego	papieżniczych
dative	papieżniczemu		papieżniczej	papieżniczemu	papieżniczym
accusative	papieżniczego	papieżniczy	papieżniczą	papieżnicze	papieżniczych	papieżnicze
instrumental	papieżniczym		papieżniczą	papieżniczym	papieżniczymi
locative	papieżniczym		papieżniczej	papieżniczym	papieżniczych

Further reading

• papieżniczy in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “papieżniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “papieżniczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 47