parasita
See also: parasitá
Catalan edit
Verb edit
parasita
- inflection of parasitar:
French edit
Pronunciation edit
Audio (file) - Homophones: parasitas, parasitât
Verb edit
parasita
- third-person singular past historic of parasiter
Galician edit
Verb edit
parasita
- inflection of parasitar:
Latin edit
Etymology edit
See parasītus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /pa.raˈsiː.ta/, [päräˈs̠iːt̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pa.raˈsi.ta/, [päräˈs̬iːt̪ä]
Noun edit
parasīta f (genitive parasītae, masculine parasītus); first declension
- (female) parasite
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | parasīta | parasītae |
Genitive | parasītae | parasītārum |
Dative | parasītae | parasītīs |
Accusative | parasītam | parasītās |
Ablative | parasītā | parasītīs |
Vocative | parasīta | parasītae |
References edit
- “parasita”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “parasita”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- parasita in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Occitan edit
Adjective edit
parasita
Portuguese edit
Pronunciation edit
- Hyphenation: pa‧ra‧si‧ta
Etymology 1 edit
Noun edit
parasita m or f by sense (plural parasitas)
Derived terms edit
Etymology 2 edit
Verb edit
parasita
- inflection of parasitar:
Further reading edit
Spanish edit
Pronunciation edit
Verb edit
parasita
- inflection of parasitar: