partij

Dutch

Etymology

From Middle Dutch partie, from Old French partie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɑrˈtɛi̯/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: par‧tij
• Rhymes: -ɛi̯
• Homophone: Partij

Noun

partij f (plural partijen, diminutive partijtje n)

1. party, quantity
2. party, group of people
   1. side or actor in a conflict, procedure et cetera
   2. political party

      Bij de verkiezingen stemde ze op een progressieve partij.

      In the elections, she voted for a progressive political party.

      De leden van de partij bespraken hun standpunten tijdens de bijeenkomst.

      The members of the party discussed their positions during the meeting.

3. party, festivity

Derived terms

• beginselpartij
• bejaardenpartij
• beleidspartij
• burgerlijke partij
• centrumpartij
• coalitiepartij
• getuigenispartij
• kinderpartij
• machtspartij
• meerderheidspartij
• milieupartij
• minderheidspartij
• oppositiepartij
• partijdemocratie
• partijdig
• partijlid
• partijpolitiek
• partijraad
• partijtrouw
• partijvoorzitter
• partijvorming
• procespartij
• schietpartij
• tegenpartij
• volkspartij
• zweeppartij

 

Descendants

• Afrikaans: party
• → Caribbean Javanese: partèi
• → Indonesian: partai
• → Sranan Tongo: partèi

Determiner

partij

1. (now dialectal) some, a few, a small number of

Descendants

• Afrikaans: party
• Jersey Dutch: pärti
• → Indonesian: partai

West Frisian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Doublet of party.

Noun

partij c (plural partijen, diminutive partijke)

1. party, quantity
2. party (group of people)

Derived terms

• skelpartij

Further reading

• “partij”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011