phyrama
Latin
editEtymology
editFrom Ancient Greek φῡ́ρᾱμα (phū́rāma).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /pʰyːˈraː.ma/, [pʰyːˈräːmä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /fiˈra.ma/, [fiˈräːmä]
Noun
editphȳrāma n (genitive phȳrāmatis); third declension
Declension
editThird-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | phȳrāma | phȳrāmata |
Genitive | phȳrāmatis | phȳrāmatum |
Dative | phȳrāmatī | phȳrāmatibus |
Accusative | phȳrāma | phȳrāmata |
Ablative | phȳrāmate | phȳrāmatibus |
Vocative | phȳrāma | phȳrāmata |
References
edit- “phyrama”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- phyrama in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.