plurimum
Latin Edit
Adjective Edit
plūrimum
- inflection of plūrimus:
Noun Edit
plurimum n (genitive plurimī); second declension
Declension Edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | plurimum | plurima |
Genitive | plurimī | plurimōrum |
Dative | plurimō | plurimīs |
Accusative | plurimum | plurima |
Ablative | plurimō | plurimīs |
Vocative | plurimum | plurima |
References Edit
- “plurimum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- plurimum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- plurimum in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
- Dizionario Latino, Olivetti