poświadczenie
Polish edit
Etymology edit
From poświadczyć + -enie.
Pronunciation edit
Noun edit
poświadczenie n
- (uncountable) verbal noun of poświadczyć
- (countable) confirmation, receipt, testament (writing or signature confirming something)
- Synonyms: potwierdzenie, zaświadczenie
Declension edit
Declension of poświadczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | poświadczenie | poświadczenia |
| genitive | poświadczenia | poświadczeń |
| dative | poświadczeniu | poświadczeniom |
| accusative | poświadczenie | poświadczenia |
| instrumental | poświadczeniem | poświadczeniami |
| locative | poświadczeniu | poświadczeniach |
| vocative | poświadczenie | poświadczenia |
Related terms edit
verbs
- poświadczać impf
- poświadczyć pf
Further reading edit
- poświadczenie in Polish dictionaries at PWN