poczciwiec

Polish

Etymology

From poczciwy +‎ -ec.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔt͡ʂˈt͡ɕi.vjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ivjɛt͡s
• Syllabification: pocz‧ci‧wiec

Noun

poczciwiec m pers (female equivalent poczciwina)

1. good-natured man, kind man

Declension

Declension of poczciwiec

	singular	plural
nominative	poczciwiec	poczciwcy/poczciwce (deprecative)
genitive	poczciwca	poczciwców
dative	poczciwcowi	poczciwcom
accusative	poczciwca	poczciwców
instrumental	poczciwcem	poczciwcami
locative	poczciwcu	poczciwcach
vocative	poczciwcze	poczciwcy

Related terms

adjective

• poczciwy

 

adverb

• poczciwie

 

nouns

• poczciwina
• poczciwość

 

Further reading

• poczciwiec in Polish dictionaries at PWN