pogotowie

Polish

Etymology

From Old Polish po gotowu +‎ -ie. By surface analysis, po- +‎ gotowy +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ɡɔˈtɔ.vjɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛ
• Syllabification: po‧go‧to‧wie

Noun

pogotowie n

1. emergency service
2. alertness
3. state of preparedness, ready

Declension

Declension of pogotowie

	singular	plural
nominative	pogotowie	pogotowia
genitive	pogotowia	pogotowi
dative	pogotowiu	pogotowiom
accusative	pogotowie	pogotowia
instrumental	pogotowiem	pogotowiami
locative	pogotowiu	pogotowiach
vocative	pogotowie	pogotowia

Related terms

• gotowy

 

Further reading

• pogotowie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pogotowie in Polish dictionaries at PWN