Latin

edit

Etymology

edit

From praedicō (to declare, proclaim, predicate) +‎ -mentum (noun suffix). Calque of Ancient Greek κατηγορία (katēgoría, predication, category).

Pronunciation

edit

Noun

edit

praedicāmentum n (genitive praedicāmentī); second declension

  1. (Late Latin) that which is predicated, a predicament, category
  2. (Medieval Latin) a preaching, discourse

Declension

edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative praedicāmentum praedicāmenta
Genitive praedicāmentī praedicāmentōrum
Dative praedicāmentō praedicāmentīs
Accusative praedicāmentum praedicāmenta
Ablative praedicāmentō praedicāmentīs
Vocative praedicāmentum praedicāmenta
edit

Descendants

edit

Further reading

edit