prióir

Irish

Etymology

From Medieval Latin prior, adapted to contain the suffix -óir.

Noun

prióir m (genitive singular prióra, nominative plural prióirí)

1. (Christianity) prior (high-ranking member of a monastery)

   Coordinate term: banphrióir

Declension

Declension of prióir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative prióir prióirí Vocative a phrióir a phrióirí Genitive prióra prióirí Dative prióir prióirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an prióir na prióirí Genitive an phrióra na bprióirí Dative leis an bprióir don phrióir leis na prióirí

Derived terms

• prióireacht (“priory”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
prióir	phrióir	bprióir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “prióir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “prióir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Entries containing “prióir” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “prióir” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.