przechwałka

See also: przechwałką

Polish

Etymology

From przechwalić +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛˈxfaw.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -awka
• Syllabification: prze‧chwał‧ka

Noun

przechwałka f

1. (colloquial, usually in the plural) brag (boast or boasting; bragging; ostentatious pretence or self-glorification)

Declension

Declension of przechwałka

	singular	plural
nominative	przechwałka	przechwałki
genitive	przechwałki	przechwałek
dative	przechwałce	przechwałkom
accusative	przechwałkę	przechwałki
instrumental	przechwałką	przechwałkami
locative	przechwałce	przechwałkach
vocative	przechwałko	przechwałki

Related terms

nouns

• przechwalca
• przechwalstwo
• przechwała

 

verbs

• przechwalać impf
• przechwalić pf

 

Further reading

• przechwałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przechwałka in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przechwałka”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przechwałka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przechwałka”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 33
• przechwałka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego