przekroczenie

Polish

Etymology

From przekroczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.krɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: prze‧kro‧cze‧nie

Noun

przekroczenie n

1. (uncountable) verbal noun of przekroczyć
2. (countable) breach

Declension

Declension of przekroczenie

	singular	plural
nominative	przekroczenie	przekroczenia
genitive	przekroczenia	przekroczeń
dative	przekroczeniu	przekroczeniom
accusative	przekroczenie	przekroczenia
instrumental	przekroczeniem	przekroczeniami
locative	przekroczeniu	przekroczeniach
vocative	przekroczenie	przekroczenia

Further reading

• przekroczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przekroczenie in Polish dictionaries at PWN