przyrzeczenie
Polish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editprzyrzeczenie n
- (uncountable) verbal noun of przyrzec
- (countable) promise, pledge
- Synonym: obietnica
Declension
editDeclension of przyrzeczenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przyrzeczenie | przyrzeczenia |
genitive | przyrzeczenia | przyrzeczeń |
dative | przyrzeczeniu | przyrzeczeniom |
accusative | przyrzeczenie | przyrzeczenia |
instrumental | przyrzeczeniem | przyrzeczeniami |
locative | przyrzeczeniu | przyrzeczeniach |
vocative | przyrzeczenie | przyrzeczenia |
Further reading
edit- przyrzeczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyrzeczenie in Polish dictionaries at PWN