przytoczenie

Polish

Etymology

From przytoczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨ.tɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: przy‧to‧cze‧nie

Noun

przytoczenie n

1. verbal noun of przytoczyć
2. quotation, citation

   Synonym: cytat

Declension

Declension of przytoczenie

	singular	plural
nominative	przytoczenie	przytoczenia
genitive	przytoczenia	przytoczeń
dative	przytoczeniu	przytoczeniom
accusative	przytoczenie	przytoczenia
instrumental	przytoczeniem	przytoczeniami
locative	przytoczeniu	przytoczeniach
vocative	przytoczenie	przytoczenia

Further reading

• przytoczenie in Polish dictionaries at PWN