pynda
Icelandic edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Norse pynda, from Old English *pyndan, from Proto-West Germanic *pundijan.
Pronunciation edit
Verb edit
pynda (weak verb, third-person singular past indicative pyndaði, supine pyndað)
- to torture
Conjugation edit
pynda — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að pynda | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
pyndað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pyndandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég pynda | við pyndum | present (nútíð) |
ég pyndi | við pyndum |
| þú pyndar | þið pyndið | þú pyndir | þið pyndið | ||
| hann, hún, það pyndar | þeir, þær, þau pynda | hann, hún, það pyndi | þeir, þær, þau pyndi | ||
| past (þátíð) |
ég pyndaði | við pynduðum | past (þátíð) |
ég pyndaði | við pynduðum |
| þú pyndaðir | þið pynduðuð | þú pyndaðir | þið pynduðuð | ||
| hann, hún, það pyndaði | þeir, þær, þau pynduðu | hann, hún, það pyndaði | þeir, þær, þau pynduðu | ||
| imperative (boðháttur) |
pynda (þú) | pyndið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pyndaðu | pyndiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að pyndast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
pyndast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pyndandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég pyndast | við pyndumst | present (nútíð) |
ég pyndist | við pyndumst |
| þú pyndast | þið pyndist | þú pyndist | þið pyndist | ||
| hann, hún, það pyndast | þeir, þær, þau pyndast | hann, hún, það pyndist | þeir, þær, þau pyndist | ||
| past (þátíð) |
ég pyndaðist | við pynduðumst | past (þátíð) |
ég pyndaðist | við pynduðumst |
| þú pyndaðist | þið pynduðust | þú pyndaðist | þið pynduðust | ||
| hann, hún, það pyndaðist | þeir, þær, þau pynduðust | hann, hún, það pyndaðist | þeir, þær, þau pynduðust | ||
| imperative (boðháttur) |
pyndast (þú) | pyndist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pyndastu | pyndisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
pyndaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
pyndaður | pynduð | pyndað | pyndaðir | pyndaðar | pynduð | |
| accusative (þolfall) |
pyndaðan | pyndaða | pyndað | pyndaða | pyndaðar | pynduð | |
| dative (þágufall) |
pynduðum | pyndaðri | pynduðu | pynduðum | pynduðum | pynduðum | |
| genitive (eignarfall) |
pyndaðs | pyndaðrar | pyndaðs | pyndaðra | pyndaðra | pyndaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
pyndaði | pyndaða | pyndaða | pynduðu | pynduðu | pynduðu | |
| accusative (þolfall) |
pyndaða | pynduðu | pyndaða | pynduðu | pynduðu | pynduðu | |
| dative (þágufall) |
pyndaða | pynduðu | pyndaða | pynduðu | pynduðu | pynduðu | |
| genitive (eignarfall) |
pyndaða | pynduðu | pyndaða | pynduðu | pynduðu | pynduðu | |
Derived terms edit
References edit
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)