pynta
Faroese edit
Verb edit
pynta (third person singular past indicative pyntaði, third person plural past indicative pyntaðu, supine pyntað)
Usage notes edit
Conjugation edit
| Conjugation of pynta (group v-30) | ||
|---|---|---|
| infinitive | pynta | |
| supine | pyntað | |
| participle (a6)1 | pyntandi | pyntaður |
| present | past | |
| first singular | pynti | pyntaði |
| second singular | pyntar | pyntaði |
| third singular | pyntar | pyntaði |
| plural | pynta | pyntaðu |
| imperative | ||
| singular | pynta! | |
| plural | pyntið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Icelandic edit
Etymology edit
Alteration of earlier pynda.
Pronunciation edit
Verb edit
pynta (weak verb, third-person singular past indicative pyntaði, supine pyntað)
- to torture
Conjugation edit
pynta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að pynta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
pyntað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pyntandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég pynta | við pyntum | present (nútíð) |
ég pynti | við pyntum |
| þú pyntar | þið pyntið | þú pyntir | þið pyntið | ||
| hann, hún, það pyntar | þeir, þær, þau pynta | hann, hún, það pynti | þeir, þær, þau pynti | ||
| past (þátíð) |
ég pyntaði | við pyntuðum | past (þátíð) |
ég pyntaði | við pyntuðum |
| þú pyntaðir | þið pyntuðuð | þú pyntaðir | þið pyntuðuð | ||
| hann, hún, það pyntaði | þeir, þær, þau pyntuðu | hann, hún, það pyntaði | þeir, þær, þau pyntuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
pynta (þú) | pyntið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pyntaðu | pyntiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að pyntast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
pyntast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pyntandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég pyntast | við pyntumst | present (nútíð) |
ég pyntist | við pyntumst |
| þú pyntast | þið pyntist | þú pyntist | þið pyntist | ||
| hann, hún, það pyntast | þeir, þær, þau pyntast | hann, hún, það pyntist | þeir, þær, þau pyntist | ||
| past (þátíð) |
ég pyntaðist | við pyntuðumst | past (þátíð) |
ég pyntaðist | við pyntuðumst |
| þú pyntaðist | þið pyntuðust | þú pyntaðist | þið pyntuðust | ||
| hann, hún, það pyntaðist | þeir, þær, þau pyntuðust | hann, hún, það pyntaðist | þeir, þær, þau pyntuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
pyntast (þú) | pyntist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pyntastu | pyntisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
pyntaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
pyntaður | pyntuð | pyntað | pyntaðir | pyntaðar | pyntuð | |
| accusative (þolfall) |
pyntaðan | pyntaða | pyntað | pyntaða | pyntaðar | pyntuð | |
| dative (þágufall) |
pyntuðum | pyntaðri | pyntuðu | pyntuðum | pyntuðum | pyntuðum | |
| genitive (eignarfall) |
pyntaðs | pyntaðrar | pyntaðs | pyntaðra | pyntaðra | pyntaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
pyntaði | pyntaða | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
| accusative (þolfall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
| dative (þágufall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
| genitive (eignarfall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
Derived terms edit
References edit
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
Norwegian Bokmål edit
Alternative forms edit
Verb edit
pynta
- inflection of pynte:
- simple past
- past participle
Swedish edit
Verb edit
pynta (present pyntar, preterite pyntade, supine pyntat, imperative pynta)
- to decorate, to adorn (usually with smaller decorative items, garlands, and the like)
- pynta granen
- decorate the Christmas tree
- (slang) to pay
Conjugation edit
Conjugation of pynta (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | pynta | pyntas | ||
| Supine | pyntat | pyntats | ||
| Imperative | pynta | — | ||
| Imper. plural1 | pynten | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | pyntar | pyntade | pyntas | pyntades |
| Ind. plural1 | pynta | pyntade | pyntas | pyntades |
| Subjunctive2 | pynte | pyntade | pyntes | pyntades |
| Participles | ||||
| Present participle | pyntande | |||
| Past participle | pyntad | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
Related terms edit
See also edit
References edit
- pynta in Svensk ordbok (SO)
- pynta in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- pynta in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- pynta in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)