qorin

Uzbek

Etymology

From Proto-Turkic *kạrïn. Cognate with Turkish karın (“stomach”).

Noun

qorin (plural qorinlar)

1. stomach, belly, abdomen

Declension

Declension of qorin

	singular	plural
nominative	qorin	qorinlar
genitive	qorinning	qorinlarning
dative	qoringa	qorinlarga
definite accusative	qorinni	qorinlarni
locative	qorinda	qorinlarda
ablative	qorindan	qorinlardan

Possessive forms of qorin

my	singular	plural
nominative	qorinim	qorinlarim
genitive	qorinimning	qorinlarimning
dative	qorinimga	qorinlarimga
definite accusative	qorinimni	qorinlarimni
locative	qorinimda	qorinlarimda
ablative	qorinimdan	qorinlarimdan
your	singular	plural
nominative	qorining	qorinlaring
genitive	qoriningning	qorinlaringning
dative	qoriningga	qorinlaringga
definite accusative	qoriningni	qorinlaringni
locative	qoriningda	qorinlaringda
ablative	qoriningdan	qorinlaringdan
her/his/its	singular	plural
nominative	qorini	qorinlari
genitive	qorinining	qorinlarining
dative	qoriniga	qorinlariga
definite accusative	qorinini	qorinlarini
locative	qorinida	qorinlarida
ablative	qorinidan	qorinlaridan
our	singular	plural
nominative	qorinimiz	qorinlarimiz
genitive	qorinimizning	qorinlarimizning
dative	qorinimizga	qorinlarimizga
definite accusative	qorinimizni	qorinlarimizni
locative	qorinimizda	qorinlarimizda
ablative	qorinimizdan	qorinlarimizdan
your	singular	plural
nominative	qoriningiz	qorinlaringiz
genitive	qoriningizning	qorinlaringizning
dative	qoriningizga	qorinlaringizga
definite accusative	qoriningizni	qorinlaringizni
locative	qoriningizda	qorinlaringizda
ablative	qoriningizdan	qorinlaringizdan
their	singular	plural
nominative	qorini	qorinlari
genitive	qorinining	qorinlarining
dative	qoriniga	qorinlariga
definite accusative	qorinini	qorinlarini
locative	qorinida	qorinlarida
ablative	qorinidan	qorinlaridan